der Landkarte

Czasem chciałoby się.
Zamazać dobrze znane.
Wydeptane ścieżki.
I namalować.
Własną mapę.

Kanciastość

Bo taka jestem niedopasowana.
Do swoich myśli.
Do cudzych oczekiwań.
Do ścieżek życia.
Do kolorów baśni.

Frozen

Wrakowatość, obojętność i zmęczenie.
Emocji, myśli, słów.
Wewnątrz mnie.

Latawiec

Chciałabym razem z Tobą.
Puszczać latawce naszych myśli.
Z leniwą nitką uczepioną naszych dłoni.
I czerwoną kokardką.
Przeciw złym urokom.

Mikołajki

Budzi mnie szarość dnia.
Zmarznięta stopa, która uciekał spod kołdry.
I stukot maleńkich dzióbków w okno.

Laj, laj, laj

Odpycham nogą natrętne wspomnienia.
Luźno zamyślona.
Kołyszę w dłoniach wszechświat.

Listopadowelove

Listopad to szczelina.
Między jesienią a zimą.
Zgubiony czas i oczekiwanie.
Że wyschnięte emocje.
Spadną jak barwne liście.
Na to, że wszystko się zabliźni.
Ściśnięte grudniowym mrozem.

Bezbarwność

Aura wisielców.
Listopadowa chandra.
Krótkich dni.

Dream

W listopadzie.
Otwierają się.
Przejścia.

Externum

Pod nogami świat pęka na pół.
Stąpam między krawędziami.
Kalecząc stopy.

Cor

Chciałabym nieśmiało.
Dotknąć Twojego serca.
Schować w swojej dłoni.
Nieść je w plecaku.
Słysząc jak bije.

Jesienią

"Spokojne przechodzenie jesieni w zimę wcale nie jest przykrym okresem. Zabezpiecza się wtedy różne rzeczy, gromadzi się i chowa jak największą ilość zapasów. Przyjemnie jest zebrać wszystko, co się ma, tuż przy sobie, możliwie najbliżej, zmagazynować swoje ciepło i myśli i skryć się w głębokiej dziurze, w samiuśkim środku, tam gdzie bezpiecznie, gdzie można bronić tego, co ważne i cenne, i swoje własne. A potem niech sobie sztormy, ziąb i ciemności przychodzą, kiedy chcą. Niech się tłuką o ściany szukając po omacku wejścia, i tak go nie znajdą, bo wszystko jest zamknięte, a w środku siedzi ten, kto był przezorny, siedzi i śmieje się, zadowolony z ciepła i samotności."
Tove Jansson - Dolina Muminków w listopadzie

Mazury

Jesienią.
Pokochałam je.
Bardziej.

der Zeit

Chciałabym móc cofnąć czas.
Przesunąć wskazówki.
Nie tylko na zegarze.

der Herbst

Jesienią.
Jestem.
Bardziej.

Ostatni raz

Jadę ostatni raz.
Tej jesieni.
By.
Ukryć łódkę.
Ukołysać drzewa.
Utulić jeziora.
Do snu.

Cisza

Zbyt przytłaczająca.
Zbyt głośna.
Zbyt obca.
Zbyt sztuczna.
Zbyt wymowna.

Windows

Paradoksalnie i kolejno.
Lubię myć okna.
Prać firanki.
Wdychać świeży zapach.
Wyglądać przez szyby.
Bo świat wydaje się.
Jakoś bardziej czysty.

Szelestoszmer

Idealna pustka jezior.
Bełkot białych żagli.
Kolorowość spadających liści.
Kruchość łapanej równowagi.
Złożone zielone skrzydła.
Płytkie oddechy czasu.
Szelestoszmer powietrza.
Duchy minionych chwil.
Życie zamknięte w dłoniach.
Myśli roztrzepane we mgle.
Okrągły księżyc nie mogący spaść.
Kojąca cisza.
Kieszenie wypchane sobą.
Krótkie rozmowy.
Szorstkość tulonej kory.
Kanciastość dotyku dłoni.
Bezbrzeżność czasu.
Samotność.
Potrzebna.
Niedoskwierająca.
Mazurskość mojego serca.

Chwila

Mgnienie oka.
Trzymałam Twoją dłoń.
Krócej niż wydech.
Głaskałam Twoje długie uszka.
Mniej niż zamknięcie powiek.
Nie ma Ciebie.
Krócej niż uderzenie serca.
Nie ma Ciebie.
Krócej niż wdech.
Zostałam z dłońmi pełnymi wiatru.
Mniej niż oddech.
Dwa serca.

...

Siwa nić czasu.
Srebrne nożyczki.
Cięcie.

die Sehnsucht

Dni zapełnione.
Kamyczkowo uwierającą.
Bolesną tęsknotą.
Za moim ukochanym.
Mazurskim światem.

Dziś

Zrywam, dryluję, piekę.
Nie wiem już którą, ulubioną.
Galette ze śliwkami.

der Einladung

Dlaczego niektórym osobom.
Parę zwykłych słów.
"Spotkajmy się u Was."
"Zapraszamy na/w/do..."
"Tęsknię..."
"Przyjedźcie, proszę..."
"Może to my przyjedziemy..."
Nie chce przejść przez gardło?
Nigdy.

Wymówki

Tak łatwo jest narzekać.
Bo dzieci.
Bo psy.
Bo starość.
Bo życie.
Bo nie chce się.
Bo mam swój plan.
Bo mi się należy.
Bo chcę tak jak ja chcę.
Bo Ty masz się dostosować.
Bo ja, ja, ja.
Bo muszę...
Naprawdę?
Musisz?