Chwilami wydaje mi się, że moje życie jest właśnie takim porzuconym, samotnym cieniem. A to co jest prawdą - toczy się gdzieś daleko poza mną. Zostaje tylko niewyraźne odbicie, nadgryzione fragmenty zagubionej codzienności, karykaturalnie wykrzywione w dziwnym uśmiechu...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz