Respiratio

Przechodzę przez most.
Z zamkniętymi oczami.
Rozżarzonymi palcami.
Ściskam chłodnym metal barierki.
Zardzewiały i parchaty.
Pokryty kawernami.
Zagubionych oddechów.

I believe

Poszukuję tchnienia życia.
W niebieskich szkłach.
Moje serce to pusta równina.
Dla demona.
By znów tańczył.

Kłucie

Rozwijając codzienność.
Kaleczę palce.
Szpilkami niedoczasu.

Sztywność

Momentami mam wrażenie.
Że jeśli się uśmiechnę.
Roztrzaskam maskę.

Droga

Jeśli wyprostuję ścieżkę.
A teren pozostanie nierówny.
To wciąż będę się potykać.
Na pęknięciach przecinających.
Z innych tras.

Chciałabym...

Najpiękniej.
Najszczęśliwiej.
Najprościej.
Jak umiem.
Po prostu żyć.
I cieszyć się.
Każdą jedną chwilą.